بسمه تعالی
دیشب وقتی می خواستم برای دومین بار فیلم اخراجی ها را به کارگردانی مسعود ده نمکی را ببینم تصمیم گرفتم از زاویه دیگری به این فیلم نگاه کنم. وقتی می خواستم دفعه اول این فیلم را ببینم با این ذهنیت به سینما رفتم که یک فیلم طنز با مو ضوع دفاع مقدس است.و شاید زیاد به دیالوگهای فیلم توجهی نداشتم. ولی دیشب قسمتی از فیلم ذهن مرا خیلی به خود مشغول کرد و ان انجایی بود که سید جواد هاشمی بعد از اینکه نتوانست(اخراجی ها) را سر راه بیاورد در مقابل بازخواست فرمانده خود گفت: اگر قرار است کسی اخراج شود اون منم نه اینها. چون من خودم خوب نبودم نتونستم اینها را درست کنم. وخودش خودش را تنبیه کرد وبشین پاشو رفت. و اگر کسی فکر می کنه همچین شخصیتهایی (مجید سوزوکی و دوستانش) وجود نداشته اند باید صحبتهای دیشب مسعود ده نمکی در برنامه عبور شیشه ای را می دید که میگفت من یه رفیق داشتم به نام سعید سوزوکی که تو همین حال و احوال ها بوده و عاقبت شهید می شوذ. حالا این موضوع ذهن مرا خیلی به خودش مشغول کرده است که مجید سوزوکی ها ازما جلوتر بزنند و ما هنوز اندر خم یک کوچه باشیم.
